شمعدانی های اتاقش که به نگاه مهربان او خو گرفته بودند،
چشم به در دوخته بودند که بار دیگر باز آید.
اما.....
از پنجره های اتاقش آفتابی کمرنگ به صندلی خالی او می نگریست.
.... خبر آوردند دیگر خبری ازنگاه مهربان او نیست.
و دل هایی که از وجود او گرم بود به سردی و ماتم خزیدند.
آواره
به نام خدا
خدایا شکرت!!!
خدایا من لحظه خوش تو زندگیم کم داشتم ممنونتم که امروز یکی از روزای
خوب خودتو بهم عطا کردی.
وقتی که کنارش می شینم خیلی بهم خوش می گذره.
چقدر تو خوبی خدا جونم.
دوست دارم.
ابا صالح المهدی ادرکنی
بیا که فانوس چشم هایمان از روشنایی حضور پر فروغ تو نور گیرد.
بیا که آفتاب حضورت ، ظلمات تاریک زار جهان را نور بخشد.
بیا که با مهر حضورت صبحگاه صبح آدینه ی مان را روشنی بخشی.